Πρωτοβουλία νεοδιόριστων εκπαιδευτικών απέναντι στις διαδικασίες ατομικής αξιολόγησης

Οι συνάδελφοι και συναδέλφισσές μας στη Λέσβο αποφασιστικά αρνούνται την επιβολή των διαδικασιών ατομικής αξιολόγησης. Είμαστε μαζί τους και αποτελούν παράδειγμα που και τα υπόλοιπα μέρη της χώρας πρέπει να ακολουθήσουν:

«Είναι δύσκολο να είσαι νεοδιόριστος. Αυτό το «νέο» μπροστά είναι σαν να σβήνει το παρελθόν σου. Σαν να μπήκες χθες στην εκπαίδευση και όχι πριν από δεκαπέντε χρόνια και γι’ αυτό πρέπει να αξιολογηθείς, να επιμορφωθείς, να ευθυγραμμιστείς τέλος πάντων με κάτι που τόσα χρόνια βλέπεις ότι είναι στρεβλό και κούφιο, άδειο και στεγνό. 

Στη Λέσβο προσπαθούμε να κινητοποιηθούμε ενάντια σε ό,τι μας επιβάλλεται. Γι’ αυτό, ότι βρεθήκαμε σε μία αίθουσα όλοι/ες εμείς, τα σκόρπια ΠΕ, είναι μια νίκη. ΠΕ70, ΠΕ60, ΠΕ61, ΠΕ71, ΠΕ07, ΠΕ11 και τόσα άλλα. Ότι η μία λέει στον άλλο «δεν είσαι μόνος – δεν είσαι μόνη» είναι μια νίκη. Ότι προσπαθούμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε είναι νίκη. Γιατί, όπως κι αν το κάνουμε, μας χρωστάνε δεν τους χρωστάμε.

 Το κείμενο που ακολουθεί απευθύνεται σε όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς:

Είμαστε εμείς που για πάνω από δέκα χρόνια γινόμασταν δανεικοί στα σχολεία. Εμείς που η απόλυση μάς έγινε συνήθεια και μαζί μ’ αυτήν και η απώλεια όσων χτίζαμε Σεπτέμβρη με Ιούνη. Αυτοί και αυτές που μάθαμε να βρίσκουμε τα ονόματα μας σε λίστες excel για να δούμε πού θα ζήσουμε και πού θα δουλέψουμε. Τώρα σε ένα excel βρήκαμε και τον αξιολογητή μας. Αυτόν/ήν που, απουσιάζοντας εκκωφαντικά από τη σχολική καθημερινότητα τόσων χρόνων, θα μας πάρει τηλέφωνο για να «δει» το μάθημα μας και «να γίνει η δουλειά» .

Απεργία-αποχή στην πλατφόρμα, στο τηλέφωνο, στο email, στην τηλεδιάσκεψη. Απεργία-αποχή στην κοροϊδία και την υποκρισία. Απεργία-αποχή στο πατρονάρισμα και την εξουσιολαγνεία.

 Είμαστε εδώ γιατί ονειρευτήκαμε ένα σχολείο καλύτερο από αυτό που ζήσαμε.

Συνάδελφε/ισσα νεοδιόριστε/η ο φόβος είναι σαν την καταιγίδα. Στο σπίτι είναι τρομακτικότερη απ’ ότι έξω μαζί με άλλους. Συνάδελφε/ισσα μόνιμε/η δεν είμαστε «αυτό που κι εγώ το πέρασα» – είμαστε η σκυτάλη που θα δώσεις. Και το μέλλον θέλουμε να το γιορτάσουμε, όχι να το λουστούμε. Στάσου δίπλα μας. 

 Πρωτοβουλία Νεοδιόριστων Λέσβου»

Με εκτίμηση,

ΔΣ ΣΑΤΕΑ

Τα σχόλια είναι κλειστά.